2024.......In 2024 zal er geen dagelijks gespinsel meer zijn…..
± 50 jaar gespinsels in 12 jaar hier gezet…. Op = op
Er is nog een restantje waarover nog nagedacht moet worden….
Zo nu en dan zal er nog wel iets verschijnen.
Dank aan Lut en K…, en andere, voor het regelmatig langskomen..
2023....Best wel een goed jaar... .maar aan alles komt een eind ............. Ook aan dit blog.....
2022 .... een zeer slecht begin .... het blijft aanmodderen.. Corona.... moeizaam jaar..
2021...... geen goed begin, .... 1 2 3+?! = Ayda !!!!
2020.. we gingen er weer voor … en toen corona !!! ... een verloren jaar .. of niet ...
2019 ..... een enerverend jaartje, met een mooi einde met de meiden.
2018 ..... Was een jaar van keuzes.
***************************
.
Helaas zal/is mijn aanwezigheid op het WWW, stukken minder zijn.
Druk in Real life, met gevolg dat het niet meer bij te houden is in blogland, 4 honden vergen veel tijd... SORRY.
Ik dank ieder die langskomt en groet je !!!!
11 opmerkingen:
voor ons lichaam wel, ja! :-))
fijn weekend, aaa!
Als je begraven wil worden wel, een potje met stof, kan ook.
Fijne zaterdag.
Inderdaad Curieuze voor ons lichaam is het de eindbestemming maar zoals Marjolein ook al verwoord in een potje met stof kan ook een eindbestemming zijn voor het lichaam, wel zo schoner. En de eindbestemming voor de geest? ...
Voor mij geen graf, maar wat as onder onze platanen, mag dat ook Aatje? Hoe dan ook, beide zijn inderdaad de eindbestemming van het leven...
Volgens mij is dat nu de rook uit de schoorsteen...
Zowel in leven als dood is rust een eindbestemming
voor lichaam en geest,
zodat beide verder kunnen.
Zelf ga ik voor een potje stof...
Dat is een waartje maar,
ik heb gekozen om de as,
en waar ik ooit ook mag gaan,
uitgestrooid worden met de wind mee in mijn geboortestad! vind ik belangrijk,
ben er geboren en getogen,
en als laatste wil ik daar terug heen. Maar nu nog niette hé ;-)
Graf ? Een strooiveld lijkt me beter voor mij !
Dat is inderdaad de eindhalte, ofte terminus. Hoe je het ook draait of keert, er is geen alternatief. Natuurlijk kan men de reis doorheen het leven maken met een stoptrein, maar ook met een hst of talgo. Hangt ervan af hoe roekeloos men het levenspad bewandelt. Maar uiteindelijk is voor alle reizigers het eindstation hetzelfde, zonder onderscheid van ras, geloof, kleur en welke overtuiging dan ook. In de dood is iedereen gelijk.
Als je me maar niet te diep begraaft, want ooit zal ik herrijzen.
Love As Always
Di Mario
Een reactie posten