Niets is blijvend behalve niets.

Ouderdom zien is toekomst kijken.

Doe iets,
maakt niet uit wat,
dus ik doe niets,
doe ik toch iets.

Vroeger was ik een uilskuiken, beide zijn nu wel verdwenen.

Eenzamen tezamen blijven eenzamen.

Zouden we niet willen
dat wat we willen
maar dan toch niet willen
omdat we willen
dat wat we willen
toch niet willen.
Is dat wat we willen ?

Achter de muren die we bouwen,
in de hoeken waar we schuilen,
in de gaten waar we ons verstoppen,
daar waar we denken onvindbaar te zijn,
daar vinden we onze ware ik.

Nergens te koop,
nergens te huur,
nergens te pachten,
gratis, de echte liefde.

Leven zonder L is even.

Het leven is niet meer dan ff.

Een eerste keer is voor alles eenmalig.

We denken wat te hebben, en eigenlijk hebben we niks.

Stilte zegt alles en dat zonder woorden.

Stilte zegt meer dan woorden ooit kunnen verwoorden.

Onze voorvaderen zijn slechts de helft van onze voorouders.

Computer, de laatste loot van de evolutie.

Computer, onnatuurlijke afstammeling van de mens.

We willen alles en uiteindelijk hebben we niks.

Beter moeten we weten, dat we beter weten, maar we weten beter.

De liefde, ze was er ineens omdat ze er altijd al was.

Heeft het zin je grenzen te zoeken als je ze telkens verlegt.

Het meest betrekkelijke is het betrekkelijke.

Er zijn geen beperkingen aan mijn grenzen,
maar wel grenzen aan mijn beperkingen.

Er zijn grenzen aan mijn beperkingen,
maar geen beperkingen aan die grenzen.

Met een beetje geluk zijn we morgen het vergeten dat wat we niet zouden vergeten.

Stille liefdes zijn vooral, stille liefdes.

Realiteit is ook nu. En nu is ook realiteit.

Verzet je tegen de dood, dan verzet je, je tegen het leven.

Eeuwigheid zit in een seconde.

Gisteren is als alles ervoor, voltooid verleden tijd.

De dood is vooral een schok voor die, die achterblijven.

Als we morgen niet meer leven, hebben we het vandaag nog wel gedaan.

Het is altijd leuk als men je leuk vindt.

Niks onzekerder dan de toekomst, enkel het "nu" is zeker.

Omdat we soms niet weten wie we moeten bedanken, danken we een God.

Soms zijn dingen zoals ze soms zijn,
en wanneer ze niet zijn zoals ze soms zijn,
dan zijn ze gewoon zo zoals soms sommige dingen zijn.

Met liefde zijn we creatief, vooral creatief met de liefde.

Het gemiddelde wordt bepaald door de uitersten.

Onontkoombaar is de toekomst.

We verwachten een heleboel in het leven, behalve het leven.

Verlies van tijd is niet alleen maar verlies van tijd, 
maar dikwijls ook tijdverlies.

Verdriet, als je het hebt gehad, kan je erover meepraten.

Het leven is niet een feest, en feesten is niet het leven.

Een hart mag niet te hard zijn.

Een beetje vloeken, een beetje zuchten, bijna weekend.

Als ik verleden ben, was ik ook ooit toekomst, en heel even heden.

Als we iets zijn is het wel dat we niets zijn.

Vergeten wordt ook vroeg of laat vergeten.

Er bestaat geen ander moment dan dit moment.

Is dit alles ? op dit moment is dit alles. 
(want al het nieuwe ligt verborgen in de toekomst.)

Tussen de optimist en pessimist zit de realist.

Het onbekende is het bekends.

Ben een beetje van alles en niks aan het doen.

De mens wikt,
maar het lot beschikt,
dat wat de mens wikt.

Een ander begrijpen is ook jezelf begrijpen.

Er wordt mij veel toegedicht, maar geen gedicht.

Volledig, is vol en ledig tegelijk.

Wat de reden ook mag zijn iedereen heeft een God in zijn leven,
als is het maar om hem te ontkennen.

Onze bereidheid in het onbekende is, tot het bekend is, onbekend.

Is het omgekeerd van het omgekeerde dan weer omgekeerd 
of het omgekeerde van het omgekeerde, omgekeerd.

Ik ken mijzelf en wat ik erover ken, daarover kan ik maar beter zwijgen.

Tussen hemel en aarde is o.a. een hoop lucht.

En vandaag leven we nog, morgen zien we dan wel weer.

Als we alle energie , kennis en wetenschap,
die we hebben om oorlog te voeren zouden gebruiken voor de vrede,
de wereld zou dicht bij het paradijs kunnen komen.

Wat je doet, doe dat allereerst voor jezelf.

Elk soldatengraf of oorlogsmonument is een oproep tot bezinning van de mens.

Elk soldatenkerkhof is een voorbeeld van de stommiteit en waanzinnigheid van het menselijk ras.

Uiteindelijk eindigt het einde uiteindelijk bij het einde.

Ontkenning is tevens bekenning van de ontkenning.

Er is maar een ik voor ik.

Omdat je niet daar zoekt waar je zou moeten zoeken,
blijft dat wat je zoekt, zoek.

Hoeveel momenten heeft een ogenblik van de tijd ?

Ik heb veel zonden niet begaan, zogenaamd omdat ik wijzer was,
maar volgens mij was het gewoon pure lafheid.

Je hebt meer invloed op de inhoud van je leven, dan op de lengte van je leven.

Of je lang leeft, daarop heb je weinig invloed, of je gelukkig leeft, wel.