Het leuke van een spiegel is dat er altijd een ander portret te zien is.

Zij die als onbelangrijk worden beschouwd, zijn die, die onbereikbaar zijn.

Het is ongehoord wat we soms horen.

Langer leven of langer sterven.

Ik zal misschien een lang leven hebben, maar ik zal langer dood zijn.

Het valt niet mee om soms net een mens te zijn. Het valt niet mee om soms een mens te zijn.

Om te huilen was het maar wij moesten erom lachen. Om te huilen is het, maar wij lachen.

Ik keek door mijn vingers en zag een andere wereld.

Ik keek door mijn vingers en zag de wereld.

Geen mooiere vrouw dan een glimlachende vrouw, en er zijn zoveel mooie vrouwen want er zijn genoeg domme mannen om alle mooie vrouwen te laten glimlachen.

Er zijn grenzen, ook aan de grenzen.

Wat is het niets ?

Ik geloof in de mens, let wel, de mens, niet in de mensheid, noch de mensen, maar in de mens.

Is de vrijheid en de liefde voor de mens zoveel lijden waard als dat er nu in deze wereld word gedaan ?

Voor vele is alleen zijn een confrontatie met zichzelf, en voor vele is geconfronteerd worden met zichzelf het laatste wat ze willen..

Is het leven, leven, of is leven, sterven ? , of allebei. ?

Compromissen in het leven zijn meestal ook compromissen aan het leven.

Ook bij de enkelingen heb je enkelingen.

I am my best friend.

Enkel dat wat je mist dat mis je.

Niet meer dan die persoon bepaalt wat voor hem/haar belangrijk is.

Ik zal langer dood zijn dan ik in leven zal zijn.

Het leven is zo kort dat wanneer je eindelijk ermee leert leven het afgelopen is.

Eenmaal is hij langsgeweest, hij verraste me compleet. Er is geen afspraak gemaakt maar hij weet me wel te vinden de volgende keer.

Wat in het verleden een drama was, wordt in de toekomst bekeken als een klucht.

Niet met zijn techniek maakt een kunstenaar zijn kunststuk, het is zijn ziel die het kunstwerk vervaardigd.

I know what loving is, but I am not sure if I know what love is.

Het enige fucntionele van tijd is dat we beseffen hoe belangrijk NU is.

Met de groeten, aan hen die mij kennen, en die denken mij te kennen, maar zoals nu blijkt, dachten mij te kennen. Het gaat ze goed.

Ware liefde is liefde die waar is.

Wat is er gebeurt met hen die vergeten zijn ?

Waar zij nu zijn is daar waar zij altijd waren in je hart. Waar zij nu zijn is daar waar zij nu zijn in je hart. Waar zij nu zijn is daar waar zij altijd zullen zijn in je hart.

Voor alles in het leven is er het juiste moment, de vraag is altijd wanneer dat juiste moment is.

Doe de dingen die je doet, ben wie je bent. Ik doe de dingen die ik doe, ik ben wie ik ben.

Je weet altijd pas wat een gemiste kans is, als hij reeds gemist is.

Onze voetsporen, makelijk gewist, doch onuitwisbaar.

Life, don't make it holy.

Het "nu" is altijd een grens en altijd dichter bij de waarheid dan toen.

Hoop is iets kostbaars, ontneem een mens zijn hoop dan ontneem je hem ook zijn leven, want hoop is soms het enige wat een mens over heeft om voor te leven.

Leven en dood, een zaak van leven en dood.

Leef of sterf, leef en sterf.

Liefde, niet omdat, maar ondanks.

"Het", daar gaat het om, om het allesomvattende "het".

Levend sterven wij.

Soms is gewoon doen, gewoon niet te doen.

Soms is gewoon doen, gewoon te moeilijk.

"The First time" will always be "the First time".

Of er leven is na de dood, weet ik niet, maar dat er een dood na het leven is weet ik wel.

Om gelukkig te zijn moet je geluk hebben.

Zoals ik kwam zo ging ik, het duurde slechts een moment.

Ik was vlugger dan een seconde, sneller dan een flits, nog minder dan dat, minder dan niets, Ik was er nu, om daarna al lang weer heen gegaan te zijn daar in het onzichtbare niets. Als een flikkering in de tand des tijds.

Zij allen die weggingen zonder een groet. Gegroet.

Het enige verschil tussen mij en een gek is, dat de gek,  gek is en ik niet normaal.

Gek zijn is zo gek nog niet, niet voor de gek en niet voor de rest.

In onze verschillen zijn we gelijk. We verschillen.

Twee geliefden, als twee slingerplanten in een wilde groei, aan elkaar en door elkaar verstrengeld.

Met goed bedoelde raad word je mee kapot gegooid, maar echte goede raad is duur, hij word daarom dan ook verdomd weinig gegeven.

Tijd is fataal voor alles.

Het echte bezit zit niet in een koffer.

Maakt het uit hoe je leeft, maakt het uit wat je doet, hoe je het doet. Als het maar fijn is.

Het leven wordt gegeven bij Gods gratie, echter zonder garantie.

Leven is even leven, en niet meer dan even, is dat even leven.

Liefde en haat liggen dicht bij elkaar.

Niet alles wat met de paplepel is ingegeven is er aan de onderkant uitgegaan.

Miljoenen mensen hebben van hun leven niet gemaakt, wat zij ervan wilden of konden maken, omdat zij het niet konden, mochten of wilden. En velen stierven voordat ze een kans kregen, of zelfs nog eerder.

Het doel van het leven, doodgaan.

Hoe eenzaam eenzaam kan zijn, kun je enkel maar weten uit ervaring.

Misschien is de dood niet meer dan een ontsnapping aan het leven ?

Helaas is wijsheid een tijdelijke zaak, want na een moment van wijsheid en inzicht volgt geheid een blunder van wereldformaat.

Herinneringen, soms ben je blij dat het herinneringen zijn.

Omdat ik doe dat wat ik doe, doe ik dat, dat ik doe.

Ik wijs geweld af, dat doen we allemaal, desondanks is het leven ervan doortrokken, we doen het leven zelfs geweld aan.

Hoe gauw gaat de weegschaal van vrouwe Justitia niet naar het kwade. De enige troost is dat gerechtigheid een lange arm heeft.

In de cirkel ligt het geheim, misschien zelfs het geheim van de eeuwigheid.

Aanwezigheid is niet altijd fysiek, maar altijd aan je zijde.

Onze kinderen zullen enkel die toekomst hebben, die wij ze achterlaten.

Rechts is voor die die denken dat ze het gaan maken, en de weinige die het "gemaakt" hebben, links worden ze met het verstrijken van de jaren vanzelf.

Ik mag dan over een x aantal jaren niet meer bestaan, maar bestaan heb ik.

Het leven is met momenten, die meestal voorbij zijn eer wij ze bemerken, laat staan ze te beleven.

Laten we hopen dat iedereen dood was toe ie dood was, want we hebben ze allemaal opgeruimd

Gisteren, heden, toekomst, en dan ?  Dan ?

Was altijd maar altijd.

Niets is alles, alles is niets.

Niemand loopt voor ons, dat doen wijzelf. Niemand spreekt of denkt voor ons, dan doen we zelf, alleen. Alleen zijn is een primair feit van ons menselijk bestaan, ondanks onze pogingen het te ontkennen en eraan te ontsnappen.

Voor datgene wat men bezit is er angst om het te verliezen. Men bemerkt pas de waanzin van die angst als men het bezit verloren heeft.

Ik heb mij met en door mijn leven gemodderd, met mijn dood wil ik dat niet.

Sommige mensen zeggen "Ik ben gelukkig" op een manier dat ze zichzelf er eerst van moeten overtuigen.

Ik heb een afspraak met de dood, ik ben enkel vergeten wanneer.

Sommige vinden loslaten moeilijk omdat ze simpelweg niet weten wat ze los moeten laten.

Het loslaten is soms net zo'n groot verhaal dan dat wat men los moet laten.

In de binnenkant van je ogen, daar kan je heengaan waar je heengaan wilt.

Iedereen wil oud worden, maar niemand wil oud worden.

Alles maakt onderdeel uit van alles.

Vele beginnen de dag met de dag van gisteren.

Wat je vandaag kan doen moet je niet uitstellen tot morgen, maar kan je wel morgen doen.

Het is de ervaring hoe je het ervaart.

Er is veel wat reeds dood is wanneer we sterven.

Veel realiteit is ooit begonnen als een droom.

Wat voor sommige dromen kunnen zijn, kunnen nachtmerries voor andere zijn.

Hou vol totdat de tijd veranderingen brengt en hoop dat deze veranderingen veranderingen brengen.