Vrouw; geschenk en een vloek. ( voor de vrouwen "Man; vloek of geschenk.")

Morgen, tijd, eeuwigheid, dat alles heeft voor een eendagsvlieg weinig betekenis.

Nu is niet meer.

Nu is nu niet meer.

Woorden hebben meestal een betekenis, zet er een paar op een rij en ze kunnen zwaar wegen. Je spreekt ze uit en ze kunnen je binden, harder dan ketens. Maar om ze dan uit te laten komen, das moeilijk, en ongedaan maken, onmogelijk.

Sluit de deuren en de ramen, sluit de kasten en de kisten, de dozen en de gordijnen, maar sluit nooit je hart.

Mijn hart is soms net een voetbal, en soms wordt er hard tegen aan geschopt.

Probeer spijt, verdriet en berouw te voorkomen. Of het je lukken zal ?

Vrienden komen en gaan, het aantal vijanden wordt daarmee steeds groter.

Soms ben ik net een mens.

Iets ouds roept de vraag op of het nog wel goed zal zijn,  iets nieuws roept de vraag op of het wel goed zal zijn.

Oordelen is veroordelen.

Wat je niet hebt, raakt ook nooit verloren.

Er is een ding waar de mens zeker van kan zijn en dat is dat hij zal sterven.

Geen fout is een levenslange fout.

Reïncarnatie; wie dat heeft uitgevonden moet ook gek zijn, want nog een keer op deze godvergeten aarde rond te toeven, voor mij liever niet.

Het maakt niet uit hoe en wanneer, ik sterf maar eenmaal.

Voorzien in een leven, niet alleen in het levensonderhoud, dat is de kunst.

Iedereen heeft een podium nodig waarop hij zijn levensverhaal kan spelen, hoe tragisch sommigen zijn, hoe prachtig anderen. Kijk om je heen en je ziet een doorlopende voorstelling.

Niemand kan een ander ervan overtuigen dat die moet veranderen.

In deze taboedoorbrekende tijd is het taboe om een taboe over taboe te hebben.

Life is a song, sometimes with a tune of joy, but most times its just a sad blues song.

Omdat je leeft veranderen sommige mensen.

Al sta je er op, we ontkomen niet aan onze schaduwen.

Ik ben het overblijfsel van het kind dat ik ooit, lang geleden was.

Laat dat wat is voor dat wat is.

Ik geloof in wonderen, ik ben er tenslotte een. ( Geloof in wonderen, je bent er tenslotte eentje. )

Alleen tussen velen, zijn velen (intussen) alleen.

Verschillen smelten samen, utopie geheten de "Samenleving".

Evenals het verleden kan het heden niet meer veranderd worden.

Het luxe van een tweepersoons dubbelbed evenaart niet het geklungel op de bank. Want het geklungel op de bank !!!

Het verschil tussen een amateur en een profesional is meestal niet het vakmanschap, maar de instelling.

Het klopt, van werken wordt je niet rijk, maar met niks doen ook niet.

Hoe overleef je het leven ?

Het kan me niet schelen wat je ooit van me zal denken of wat je van mij zal vinden, ik leef mijn leven zoals ik het nu leef.

Momenten van bezinning zijn ook momenten van Nu.

Soms te moe om moe te zijn.

We staan allen in dezelfde rij, de rij die voert naar de dood.

Vergankelijkheid bepaald onsterfelijkheid.

Tijd vliegt Afscheid daar Herinneringen blijven Tot weerzien.

Vrede, tijdelijk, plaatselijk, helaas.

Een soldatengraf is een triest symbool van het gruwelijke en mensonwaardige geweld van een oorlog.

Oorlog en vrede vertoeven nooit tegelijk op dezelfde plaats.

Een mens is niet gevaarlijk, de mensheid wel.

Ben echt benieuwd wat er na de mensheid komt.

De mens zal de wereld niet overleven, maar hopelijk de wereld wel de mens.

Het leven zou een schilderij moeten zijn, maar helaas is het een rekensom.

Leven is ; leven, lachen, liefde, lijden, pijn, en dood. Meer niet.

Iedere waarheid veroorzaakt een schok.

Ben ik soms tevreden Tevreden ben ik soms Soms ben ik tevreden Ik ben soms tevreden.